Brunei: Bandar Seri Begawan

In de rivier de Brunei zijn nog oude dorpen op palen te zien. Een goed voorbeeld hiervan is Kampung Ayer, bij de hoofdstad. Toen de sultan deze manier van wonen achterhaald vond en de bewoners moderne behuizing elders aanbood, werd dat door de betrokkenen vriendelijk maar beslist van de hand gewezen. Het is een interessante ervaring om door Kampung Ayer te wandelen en het dagelijks leven van de 'paaldorpsbewoners' gade te slaan.

Bij Kampung Ayer staat de gigantische moskee Masjid Sultan Omar Ali Saifuddin, die in 1958 voltooid werd. Achter de moskee ligt in het water de fraaie Mahaligai, een stenen boot. Een Italiaanse architect heeft het complex ontworpen. Het geheel maakt een grootse indruk. De 44 meter hoge minaret van de moskee is uitgerust met een lift. De stenen boot bij de moskee wordt gebruikt bij bijzondere gelegenheden. Onder andere worden er wedstrijden in het voorlezen van de koran gehouden.

Bezoekers dienen zich wel van tevoren te vergewissen of de dag waarop men de moskee wil bezichtigen niet een bijzondere islamitische feestdag is. Dan is men onwrikbaar en worden niet-islamieten onder geen beding toegelaten.

Tegenover de moskee staat een gebouw waarin het ministerie voor islamzaken is ondergebracht. Vandaar loopt u de Jalan Elisabeth Dua af. U passeert de Central Padang, de grote open ruimte die voor allerlei manifestaties wordt gebruikt. Op de hoek van de Jalan Elisabeth Dua en de Jalan Sungai Klanggeh staat een Chinese tempel met een podium waarop Chinese opera's worden opgevoerd. Aan de overzijde van eht water is een markt en een reeks openluchteetgelegenheden.

Bij de Jalan Mc Arthur gaat u de brug over de Brunei over op weg naar het Brunei Museum, dat 5 km buiten de stad ligt. Eerst passeert u het Handicraft Centre, een verkoopruimte met werkplaatsen. Daarna bereikt u het interessante museum van Brunei. Het Brunei Museum bestaat tegenwoordig uit twee gedeelten: een etnologische afdeling in het gebouw aan de weg en een afdeling technologie aan het water. In het etnologische museum is ook een expositie van Shell te zien. Het technologische museum is zeer de moeite waard wegens zijn collectie huizen (1850-1950). Men krijgt er een goed overzicht van de verschillende architectonische technieken die in de loop der tijden zijn toegepast. Ook is er een collectie die inzicht geeft in het leven van de nomadische stammen die van oudsher in Brunei rondtrokken.

Vlak bij het museum, een stukje terug in de richting van de stad, is een afslag naar het mausoleum van sultan Bolkiah. De vijfde sultan van het land leefde omstreeks 1500, toen Brunei nog een machtige staat was. Rond het graf van de sultan liggen andere graven.

Terug in de stad loopt u weer naar de Central Padang. Op de hoek van de Jalan Elisabeth Dua, waar het postkantoor staat, slaat u af naar het noorden. In het park rechts van de weg staan twee grote overheidsgebouwen, de State council en het parlementsgebouw.

Iets verderop aan de linkerkant van de weg ligt het Churchill Memorial Museum. De Engelse premier Winston Churchill wordt hier geëerd met een nogal teleurstellende collectie voorwerpen.

In hetzelfde gebouw is het Brunei History Museum ondergebracht. Het museum is in 1984 geopend ter gelegenheid van de onafhankelijkheid van Brunei. In de Constitutional History Gallery wordt de geschiedenis van Brunei vanaf 1800 gedocumenteerd

Aardig is het ernaast gelegen Aquarium Hassanal Bolkiah Brunei. Daar kan men een fraai overzicht krijgen van de zoet- en zoutwatervissen die in Brunei voorkomen.

U volgt de straat verder, passeert het immigratiekantoor en slaat dan linksaf naar de Istana Darussalam, het oude onderkomen van de sultan en zijn familie. Het op zich fraaie paleis staat in geen verhouding tot het huidige onderkomen van de sultan. Voor het oude paleis staan Gurkha's, huursoldaten uit Nepal, op wacht.

men kan natuurlijk niet vertrekken uit dit land zonder een blik te hebben geworpen op het spiksplinternieuwe paleis van de sultan. Het ligt aan de weg naar Tutong, 4 km van het centrum. In 1984 moest dit onderkomen gereed zijn ter gelegenheid van de onaangename stap die de sultan moest nemen: zich onafhankelijk van Engeland verklaren. Een Italiaanse architect kreeg de opdracht een paleis te ontwerpen dat iedereen met stomheid zou slaan. Het resultaat mag er zijn. vanaf de weg die langs de Istana Nurul Iman loopt zijn de contouren te zien. Heel opvallend is de gouden koepel van de bij het paleis horende moskee. Anders dan bij de meeste moskeeën is hier sprake van echt goud. Alles is groots, oogverblindend en kostbaar.

In dit paleis bestuurt de sultan met zijn raadgevers het land. De eerste vrouw van de sultan woont hier ook, zijn tweede vrouw bewoont de Istana Nurulizza, op 24 km afstand van de stad.

Voorbij de Istana ligt een park langs de weg waarin een zestal abstracte beeldhouwwerken staat. Elk stuk staat voor een van de landen die op het moment van de creatie bij de ASEAN hoorden: Singapore, Maleisië, Brunei, Indonesië, Thailand en de Filippijnen. De sultan wil hiermee benadrukken dat zijn land deel uitmaakt van een op het westen georiënteerde organisatie.