Expeditie Robinson 2004

Eén eiland… Twee naties… Achttien deelnemers moesten 46 dagen overleven in een keiharde wereld vol verrassingen. Een meedogenloze afvalrace, tot er één overbleef: de winnaar!

Ook in 2004 vertrokken de avonturiers van Expeditie Robinson naar Maleisië. Ze werden bij de start van Expeditie verrast op een totaal nieuwe invalshoek: een strijd der titanen, een rechtstreekse confrontatie tussen twee buurlanden. Voor het eerst zouden de Vlaamse kandidaten het opnemen tegen de Nederlandse avonturiers. Deze keer beloofde het niet alleen een sociale en fysieke strijd te worden, maar ook een territoriale.

 Hans Zimmel - Hummel gets the rockets, ER openingstune (912KB)
 Klaus Badelt - The black pearl, ER stemronde (3.12MB)

Het oude Expeditie Robinson logo	Het huidige Expeditie Robinson logo [download wallpaper 1024x768]

Ze dachten dat ze wisten waar ze aan begonnen, maar… deze Expeditie Robinson was niet zoals die van de voorbije jaren. Niet alleen waren er 2 deelnemers méér geselecteerd... ook lagen er al 2 expeditieleden uit nog vooraleer de overlevingstocht echt begonnen was.

De kampen werden ingedeeld volgens nationaliteit, het Belgische en het Nederlandse kamp, én de 2 teams verbleven, zonder het van elkaar te weten, op éénzelfde eiland. Dit seizoen stond dan ook bol van de verrassingen en onverwachte wendingen...

Waren de kampen in de vorige edities van 'Expeditie Robinson' nog verdeeld over twee eilanden, dit jaar speelde alles zich af op één eiland, het eiland Si Mirat. De twee teams verbleven, zonder het van elkaar te weten, op hetzelfde eiland. Op de ene helft huisvest het Belgische kamp op de andere helft het Nederlandse. En was in het vorige seizoen Het Duivelseiland nog de verblijfplaats van de afvallers, dit jaar bleven ook zij op hetzelfde eiland zonder dat de twee overige kampen dit wisten.

De Belgen	De Nederlanders

De afvallers kregen te maken met De Mangrove, een strook ondoordringbaar niemandsland tussen de Nederlandse en de Belgische helft van het eiland. Het overleven in De Mangrove was nog moeilijker dan op Het Duivelseiland, aangezien er nog meer ongedierte te vinden was en nog minder voedsel beschikbaar was. Voor afgevallen expeditieleden zat er maar één ding op: De Mangrove in en voedsel stelen uit beide kampen. Konden ze daarbij onopgemerkt blijven, kregen ze een tweede kans en mochten ze terugkeren in de Expeditie.

Bovendien werden de kandidaten vanaf de eerste seconde aan nieuwe uitdagingen blootgesteld. De wegen van de expeditie waren dit jaar onvoorspelbaar en verraderlijk want de eilandbewoners werden keer op keer verrast met wendingen die het hele verloop van de expeditie verder bepaalden.

Hechte vriendschappen, onvergetelijke momenten en intense ervaringen, maar ook hitte, ongedierte, honger, ruzie en uitputting... De droom, maar ook de nachtmerrie van het onbewoonde eiland werd voor deze achttien mensen levensecht.

Door de extreme levensomstandigheden kwamen spontaan de meest intense emoties naar boven. Niet iedereen bleek bestand tegen de psychische druk die het samenleven en samen overleven met zich meebracht. Wie kan in een context van honger, ontbering en isolement het best om met de mentale druk? Wiens geest heeft de meeste veerkracht? Want niets is wat het lijkt en dat vraagt een enorm incasseringsvermogen van de deelnemers.

De presentatie van Expeditie Robinson 2004 was dit jaar opnieuw in handen van Roos Van Acker (VT4) en de Nederlandse presentator Ernst-Paul Hasselbach (Net5).

De tijdelijke bewoners kregen een basisoverlevingspakket, waaronder een heel beperkte voorraad voedsel. Dit karige rantsoen moesten ze aanvullen met wat de natuur hen te bieden had. De eilandbewoners moesten ook zelf hun onderdak bouwen.

Camerateams volgden continu én van dicht bij het wel en wee van de eilandbewoners. Zij registreerden de vreugde, de angst, de gevoelens en de strijd tussen de expeditieleden: een groep mensen van verschillende leeftijden, verschillende achtergronden en verschillende interesses… Deze verhalen vormden de absolute kern van het televisieprogramma, dat als een echte docusoap week na week de kijker in de ban hield.

Elke aflevering bracht het relaas van de gebeurtenissen gedurende drie à vier dagen op het eiland. Aanvankelijk leefden de eilandbewoners in twee van elkaar gescheiden groepen. Elke aflevering bracht ook het verslag brengen van telkens twee confrontaties tussen de 2 kampen.

Tijdens de eerste confrontatie viel er iets te winnen dat de harde survival aangenamer kon maken: elk kamp vaardigde voor deze proef 1 uitverkorene af en zij kwamen tegen elkaar uit in een duel. De winnaar won een prijs voor zijn kamp.

Tijdens de tweede confrontatie viel er echter veel te verliezen:
Het verliezende kamp moest iemand uit de groep ‘wegstemmen’ op de zogenaamde ‘Eilandraad’.

Tijdens deze betekenisvolle samenkomst had elke eilandbewoner de delicate taak een lotgenoot aan te duiden. Dit deden zij door een naam neer te schrijven en deze in een urne te deponeren. Deze stemming was geheim voor de andere groepsleden, maar de kijkers op tv mochten de stemming echter wel zien en kregen op deze manier een boeiend inzicht in de onderlinge relaties. Uiteraard viel de eilandbewoner wiens naam het meest uit de bus kwam af. Maar de afvallers kregen na de eilandraad nog een extra kans: zij konden kiezen om in het geheim te overleven in een derde kamp verborgen in de mangrove...

Halverwege de expeditie, werden alle overgebleven ‘survivors’ uit beide groepen samengebracht. Deze expeditieleden verhuisden naar een nieuw onbewoond eiland. Vanaf dan was het dus ‘ieder voor zich’, hoewel ze voor het fysieke overleven nog steeds op elkaar aangewezen bleven.

Ook nu waren er elke vier dagen twee confrontaties: De winnaar van de eerste strijd kreeg een individuele beloning die zijn eigen verblijf even aangenamer zou maken. De winnaar van de tweede confrontatie kreeg immuniteit: dit wil zeggen dat hij of zij niet kan worden weggestemd in de eerstvolgende ‘Eilandraad’. Als symbool van deze immuniteit kreeg deze eilandbewoner de Robinson-amulet.

Tijdens de dertiende en laatste aflevering waren er nog maar een paar eilandbewoners in de running. Uit deze overblijvers zouden na enkele confrontaties uiteindelijk twee finalisten strijden voor de titel van eerste Robinson Crusoë. Wie de uiteindelijke winnaar zou worden werd beslist door de afvallers op de finale Eilandraad. De winnaar ging naar huis met een onbetaalbare levenservaring en 50.000 Euro.